ارزیابی میزان سمیت سه گیاه تاج خروس، بندواش و بابا آدم با استفاده از آزمون آرتمیا سالینا

مقدمه: تاج خروس یا آشکنی به­صورت علف هرز در مراتع ایران می­روید. این گیاه توسط افراد بومی منطقه در غذاهای سنتی استفاده می­گردد. بندواش یا سگ­واش با سرعت رشد و انتشار بسیار بالا، آفتی خطرناک برای یونجه­زارها به شمار می­آید و موجب سندرم ترومورژنیک در گاو و گوسفند می­شود. «بابا آدم» که در بسیاری از مناطق ایران می­روید به­عنوان گیاه دارویی استفاده می­گردد. در این مطالعه میزان سمیت سه گیاه تاج خروس، بندواش و بابا آدم با استفاده از آزمون آرتمیا سالینا مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: این گیاهان از منطقه قائمشهر جمع­آوری و پس از خشک نمودن، عصاره این گیاهان تهیه شد، سپس سیست­های آرتمیا سالینا در آب دریای مصنوعی و در 26 درجه سانتی­گراد تفریج گردید و عصاره گیاهان در غلظت­های مختلف ( ppm 1000 و ppm 100 و ppm 10) با لاروهای آرتمیا مواجه شدند. میزان غلظتی که نیاز است تا نیمی از لاروها را از بین ببرد ( lc50 ) با استفاده از معادله رگرسیون محاسبه گردید. نتایج: میزان  lc50 سه گیاه تاج خروس، بندواش و بابا آدم به­ترتیب ppm 1640، ppm 990 و ppm 840 بود. نتیجه­گیری: براساس نتایج حاصله گیاه بابا آدم نسبت به دو گونه دیگر دارای اولویت بیش­تری جهت مطالعه تکمیلی و شناسایی ترکیبات سمی می ­ باشد.